HPJ Goossens werd op 12 Augustus 1973 geboren, te Zundert, noord- Brabant. Tijdens de middelbare school tijd begon hij al oog te krijgen voor tekenen, kunst en muziek. Dat laatste werd echter de ‘winnaar’. Muziek maken zou tot 2010 de belangrijkste hobby worden. Van illustere death- metal bands als ‘Rinoceros’ tot punk bandjes als  ‘Impotent Dickheads’,  en wat later ‘Gewoon raar’. Met die laatste werd een bescheiden succes behaald. Vele live optredens, en zelfs een live- Cd. Na het uiteenvallen van die band, hing hij de drum stokjes aan de wilgen, en stortte HPJ zich op het maken van elektronische muziek. Dat varieerde van knetterharde house tot ambient, hardstyle en een vleugje gabber- house.

In die tijd schreef HPJ al wat korte columns en stukjes, voor diverse blaadjes met zeer beperkte oplage. Ook op Hyves publiceerde HPJ wel eens een grappig stukje. Maar het was een goede vriendin, die HPJ in 2010 aanspoorde, om eens een kijkje te nemen op de ‘schrijvers- site’ Xead, dat tegenwoordig, onder andere door het grote succes, door het leven gaat als ‘Plazilla’.

HPJ kreeg op die site een kleine, vaste groep lezers, die hem aanspoorde tot het schrijven van meer en meer. Nog geen jaar later begon HPJ, bij wijze van ‘we zien wel waar het schip strand’ te schrijven aan een verhaal, met werktitel ‘Het verkeerde kaartspel’. Nooit gelukkig geweest met die titel, besloot HPJ toch om het manuscript op te sturen naar een uitgever, die vrij snel zeer enthousiast reageerde. De werktitel werd overboord gegooid, en er werd meteen een nieuwe, passende, en dekkende titel voor in de plaats verzonnen, namelijk; ‘Solitaire_969’.

‘Solitaire_969’ is een thriller met een psychologische inslag. Het commentaar van de beoordelaar/ uitgever;

‘Het verhaal begint meteen al vrij spannend. Daar waar Tom nog niet echt het idee heeft dat dit mogelijk op iets gevaarlijks kan uitlopen, heb je als lezer vanaf het begin al het idee dat het verhaal een negatieve draai zal krijgen. Hierdoor wil je graag verder lezen, omdat je benieuwd bent of het inderdaad zo zal zijn. Verder bouwt u het verhaal goed op. U last regelmatig rust momenten in het verhaal, wat belangrijk is omdat te veel spanning afbreuk doet aan het verhaal. Doordat je in meerdere personages inzicht krijgt en ook vanuit hun perspectief kijkt, wordt je het verhaal verder ingetrokken. Dit maakt het verhaal tevens prettiger te lezen, doordat je niet gebonden bent aan de inzichten van betreffende personage. Wat ook interessant is, is dat je als lezer enkel een vermoeden hebt over de daders, maar het ook tegen het einde niet helemaal 100% zeker weet.’

Na het 'jachtige' Solitaire_969 bracht uitgeverij Novum/ United PC het boek "Nobby" uit. Het tweede boek van Goossens leest wat rustiger weg. Op het moment werkt Goossens aan zijn derde manuscript, genaamd 'Brieven aan 'L".